Ennio Morricone is op 6 juli 2020 overleden. De componist schreef in zijn lange loopbaan muziek voor honderden films. Maar hij zal waarschijnlijk altijd herinnerd blijven voor de scores die hij componeerde voor The Good, the Bad and the Ugly en vooral voor Once upon a time in the West, films van de eveneens Italiaanse regisseur Sergio Leone. Als mondharmonicaspeler viel mij iets op in de sleutelscène van Once upon a time.

Onlangs heb ik ‘Once upon a time in the west’ opnieuw bekeken, voor de zoveelste keer. De ultieme western, met glansrollen voor onder anderen Charles Bronson, Henri Fonda en Claudia Cardinale. Charles Bronson speelt Harmonica, een loner die een rekening te vereffenen heeft met bad guy Frank, gespeeld door Fonda. Fonda in die rol was een grote verrassing, omdat hij tot die tijd vooral rechtgeaarde good guys had gespeeld.

Wat er precies is voorgevallen tussen de twee, blijft lang onduidelijk. Pas als Harmonica en Frank tegen het einde van de film – zoals dat hoort in een degelijke western – zich opmaken voor de shoot out, krijgen we een flashback. Als je de film nog niet hebt gezien en wel van plan bent hem te kijken, moet je niet verder lezen. Heb je de film wel gezien, dan weet je hoe het afloopt. Ik wil je graag attenderen op een detail dat je misschien niet hebt opgemerkt.

De flashback: Harmonica staat als jongetje onder een gemetselde boog. Op zijn schouders torst hij zijn oudere broer. De broer heeft een strop om zijn nek die bevestigd is aan de boog. Als de jongen bezwijkt, betekent dat het einde voor zijn grote broer. Frank haalt een mondharmonica uit zijn zak en duwt die met een satanische grijns tussen de tanden van de jongen. We horen de tragische uithalen op de mondharmonica en de prachtige muziek van Ennio Morricone.

De camera neemt de jongen, gespeeld door Dino Mele, close-up in beeld. De dekplaten van de mondharmonica zijn ingedeukt. Daarna krijgen we een shot uit een andere hoek. Wat nu? De jongen heeft de mondharmonica omgekeerd in zijn mond! De deuken die net nog aan de onderkant zaten, zitten nu aan de bovenkant. Er volgt nog een shot, van weer een andere camera. Onze mond valt open van verbazing. Kleine Harmonica heeft nu een andere mondharmonica tussen zijn tanden, eentje zonder deuken. Zo te zien nieuw uit de doos.

De drie beelden staan hieronder; ik had ze zo gevonden op internet. Ik ben overigens niet de eerste die de fout opmerkt, leert verder googelen. Oplettende kijkers hebben in totaal 31 missers gevonden in de film, zo meldt de website moviemistakes.com. Ik zal de andere 30 hier niet noemen. Dan blijft het leuk om de film te kijken en zelf de bloopers te spotten. Of misschien kun je er beter niet op letten en genieten van de schoonheid van de film. En natuurlijk van die prachtige muziek van Ennio Morricone.